İnsan alışkanlıklarının kölesidir. Böyle olmasının müsebbibi karaktere dahi yansır. Yönetmenin yolu da evvela irademiz müdahilinde olur. Karakter düzeltilebilir olsaydı "yaş itibarıyla hayatının ikinci yarısında olan insanların ilk yarısında olanlara nazaran daha erdemli olması gerekirdi", ki bu doğru değil. Hayatı boyunca bir kez bile olsa hata yapmış biri ömür boyu gözümüzden düşer kendisine karşı güvenimizi yitiririz. Bu da kalıcı karaktere inancımızın kanıtıdır. Biraz düşününce bunlar neyi ifade eder? İrademiz müdahale etmediği müddetçe karakterimizi ve hayatımızı alışkanlıklarımız şekillendirir.
*Bu düşünceyi Schopenhauer'da savunur fakat o, karakterin aynı kalacağını ve ileri yaşlarda çok ama çok az değişeceğini söyler.*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder