Si'bir

Bir kaçış ertesinde akşama değin,
Tan ağarırken muhafaza edebildiğin,
benliğine kalan yegane ıstıraptır aklına yahut,
zihnine mıhladığın makus yazgın,
Çünkü ne zaman sokulsan kendini evin hissettiğin,
duvarları odanın içine kusan,
seni dışarıda ve içeride başkalaştıran
habis düzenin karşısında
bir savaşın ortasında
yüreğine saplanan şarapneller ihanet dolu.
Her muharebeden canlı çıkmana rağmen
hınçla kalktığın lanet günlere
ve bitmek bilmeyen ömrüne
ve söylenilen onca söze,
külfetin -kabullenişin- el verdi.

Şimdi o günün zamanı dondurduğu geceye götürün beni,
zamanın kanunu değil,
ancak bir benzerim öldürebilir beni.