Güçlü ve Zayıf Karaktere Dair

 İçeriğini detaylandırmazsak iki karakter tipi mevcuttur. Zayıf karakter ve güçlü karakter tipi. İlk öncelikle zayıf karaktere değinecek olursak, zayıf karakter kendi zayıflığının çoğu zaman farkındadır lakin zayıflığından kurtulmanın çaresini sadece başka bir zayıf karakterde arar, ona adeta benzeyen bir karakteri bulmaya çalışır. Bununla iyileşeceğini varsayar. Güçlü karakter ise kendinde olduğu gibi güçlü karakter arar, bunu hak ettiğini düşünür. Buraya kadar istekler normal bir biçimde değerlendirilebilir lakin şurada bir ayrım söz konusudur. Zayıf karakter, kendinde olmayan durumları zayıf karakterde araması ve iki benzerliğin birbirini iyileştireceği düşüncesi onda yanlışa kapılmaya sevk eder. Kendindeki eksikleri, başkasında var olan, yani güçlü karakter tipinde araması gereklidir. Zıt kutuplar en nihayetinde birbirini çeker ve bir denge sağlanır. Burada sorulması gereken ise şu, güçlü karakter neden zayıf karakterle birlikte olsun? Burada karışık bir durum söz konusudur. Görünürde elbette birlikte olmak istemeyecektir lakin güçlü kişilikler kendi bazı zayıflıklarını güçlü yanları ile absorbe ederler. Zayıf karakterle olduğu taktirde kendi zayıflıklarını fark edebilir ve buna göre o açığını kapatabilir. Bunun yanında da zayıf karakterde bu zamanda kendi zayıflıklarını karşısındaki güçlü kişilik sayesinde iyileştirebilir. Genelde bulunduğumuz durumun benzer niteliklerini taşıyan insanları tercih ederiz. Lakin şunu fark etmemiz pek geç olur: Benzer nitelikleri taşıdığımız insana yöneldiğimizde belli bir süre sonra aynı isteklerin, aynı sorunların karşılıklı çakıştığını fark ederiz. Çünkü genel de aynı durumlarda iki dominant davranış ortaya çıkacaktır. Eğer iki güçlü kişilik birlikte olurlarsa ikisinin arasında her zaman baskın olma münakaşası yaşanacaktır, keza fark ederseniz genellikle dizilerde, filmlerde zengin kimselerin evlilikleri belli bir süre sonra münakaşa ortamı yaratır, çünkü ikisi de baskın karakterdir, güçlü kişiliğin temelleri buradan gelir. İkisi de kendi fikirlerini birbirine enjekte edemez, bu da fikir ayrılığını doğurmakla birlikte araya soğuk duvar örer. Bunun sonucunda da ya uzaklaşma ya da ayrılık sebebiyeti verir. Sonuç olarak farklı karakterlerin birlikte olması, kendilerine farklı açılar kazandıracaktır. Benzer karakterlerin birlikte olması ise diken üstünde bir yola seyredecektir.

Doğaya Kulak Ver!

 Bir süredir ilgilendiğim tek şey doğa, bu ilginin esintisi elbet yıllar öncesine dayanıyor. Duygulara olan samimiyetim bir ölçüde erimekte ve bilumum diğer her şey bir tarafta doğa bir tarafta. Adeta doğada var olan, uğraşı burada olan ve başka yere asla kıpırdamayan bir ağaç gibi sadece yüzüm ona dönük.

Doğa sizi zihninizde çıkış yoluna sürükler. İçinizde barındırdığınız negatif düşünceleri öldürür ve üzerinde durmamanızı sağlar. Sizi dinginliğe davet eder. Doğa demek sadece ağaçlar ve otlardan ibaret değildir. Ağaçların hışırtıları, kuşların cıvıltısı, cırcır böceklerinin tatlı kulak tırmalayıcı sesleri, toprakta bir hışımla çalışan karıncaların hareketleri, kulak verirseniz doğa size her zaman fısıldar. Ruhunuzu yoğurur. Bu fısıldayışı bulabilmek sizin elinizde.

*Bazen bazı düşünceleriniz diğerlerine çok ağır bastığında uğraş duyduğunuz, ilgilendiğiniz durum bunu şekillendirebiliyor. Var olan tüm duygularımı açmam ve duygulara dair düşüncelerimi söylemem bir hayli zor ve konusu da epey uzun. Konuya dair düşüncelerimi sadece bu yazı ile sonlandırıyorum.*

İçe Değinme

 Gitmeliydim artık. Denize eğilmiş bir çam biliyorum. Öğleyin, yaşamımız gibi ölçülü bir gölge sunar yorgun gövdeye ve akşamleyin, tuhaf bir şarkı tutturur rüzgar pürenlerin arasından geçerken, yeniden deri ve dudak olmaya başlar başlamaz ölümü yürürlükten kaldıran ruhlar gibi. Bu ağacın altında sabahlamıştım bir zamanlar. Taşocağından yeni yontulmuşçasına yepyeniydim şafakta. Ah, bari böyle yaşayabilmeli insan! Önemli değil. Artık kimseyi ilgilendirmeyen eski öykülerdir bunlar. Ben bittim; hiç olmazsa bir başkası başlasa benim bittiğim yerden! 

Kendimin ortasında savaşmayı bilen yalnız benim. Bir iç müzik bu, akorduna sadece benim sahip olduğum.

"Yaşamak için yazıyorum ve yazmak için yaşıyorum. Yazıyla hayatın tamamen birbirine karıştığını hayal etmek benim için hiç de uzak bir şey değil. Ben bir taşra inzivasının en kuytu köşesinde sözlüklerin arkadaşlığıyla yaşayabilirdim, sabah ağaçlıklarda dolaşır, öğleden sonra birkaç sayfa karalar, akşam belki de biraz müzik dinlerken dinlenir, yorgunluğumu atardım."

Estetik Kaygıya Dair Değinme

Estetik kaygı, güçsüzlüğün ilk belirtisidir. İnsanlar her şeyde olduğu gibi bu kaygının kendisinde olmadığını dile getirirler, halbuki içten içe fiziksel olarak estetik ve düzgün olma çabasındadır. Bizatihi benim yakındığım, kendilerinde var olan bir durumu yokmuş gibi lanse etmeleridir. Hangi durumu tercih ederseniz edin, insanlar sizi bu tercihiniz yüzünden yargılamayacaktır. Bunun farkında olmak sizi güçlü yapacak olgulardan biridir. Bu zaten sizin kendiniz için olan öncelikli tercihinizdir, toplum için değil. Bu en temel özgüven eksikliklerinden biridir.