Enrico'dur denizle açılan,
güvertesinde serinlerken,
kalbindeki alaboralarla kucaklaşan,
batışın ertesinde bir albatrosa sarılan.
güvertesinde serinlerken,
kalbindeki alaboralarla kucaklaşan,
batışın ertesinde bir albatrosa sarılan.
Tek akrabası sinsi gölgesi,
İçgüdü daima ensesindedir,
Sessizlikleri sirenlere karışır,
çatışmaları daima sonuçsuz kalır.
Kıyıya yanaştığında; orada,
Coruna'da yalnız evidir,
eşi dostuyla kalabalıklaşan,
içindeki denizi gibi,
eşi dostuyla kalabalıklaşan,
içindeki denizi gibi,
bir ömür yalnızlığını taşıyan.
her daim tanıdık o deniz, başkalaşsa da başka olsa da.
YanıtlaSil