Yaşlanışımın Miti

Ne mitiktir bu uğur,
Medusa'nın gözlerinde değil,
yeryüzündeki insanların bastığı toprak,
bin Gaia'dan ileri gelen can,
Medusa'nın değil,
Afrodit'in gözlerindeymiş taşlaşan yürek.

Hangi derede yıkanır o usul çocuk,
ya da fısıldar kulağına bir kuğu,
engin kıyılar gibi açılan gözleri,
kapanıverir bir prensin yenik kalbine.

Icarus gibi yücelir mi göğe insan,
bu uğurda erir mi umudu yahut,
bir babanın gözleri ararcasına,
bakar mı yansıyan, o koyu suya?

Oluşmaz ise şayet; hiçbir zaman
hissedemeyeceğin o bağ mıdır,
seni yenilgilere uğratan?
Belki de bir kraldır oğlu için yalvaran.

Tanrı da insan da birdir onu yapan,
biri yaratan,
biri ağlayan.
Heraklitos'un deresinde yıkandıklarında,
Bir döngüdür o, asla son bulmayan.