Başka bir çağın içindeydi,
kimliksiz bir oğlan,
güncelerden esinlenmiş gibi,
anlamaya çalışırdı yeryüzünde olan biteni.
Düşünceler tutarsız, inayet tutarsız,
her adımda farkındalık yalınlığında,
doğan marazlardan nem kapardı,
daima avuçlarının içine kusardı.
Müphemliğin sarmalında cenk ederken,
hangi insan çabalardı yazgısı için?
İçindeki denizi boğulana kadar içerdi,
Sadece kendi giyotinini bilerdi.
Sürçülisan kanında fokurdayacak,
Yalnızca yazılar ve birkaç şiir için yaşayacak,
müsveddelerden daima zevk alacak.
Yaratmak için yalnız mahsusluk yapacak.
İhya dolu söylem esintileri tenine değecek,
hakikat için niceler dileyecek.
Kara saçları zaman için seyrelecek,
gözleri bir fer için zindan eyleyecek.
Keskin yoksunluk için çırpınacak,
son için başlangıca varacak,
yaşam için kalbini adak ağacına asacak,
sessizlik ve ıssızlıklarla,
bir keşişin kehaneti ile can bulacak.
Varoluşunu sadece kendine saklayacak.