-

Tanımlıyorum ölümü,

bir sonun başlangıcıysa şayet,

başlangıçların umutsuz ertelerinde,

hep ölümlülerdir yenik düşen.

Yollarınca eskittiğin

dünyaya bir serzeniş iken yükün

şimdi kamburlaştırdığı ağaç değil,

mutlak surettir seni büken.

Yaşam kazanlarında fokurdayan

tohumun çatlağında ziftler akan

çemberin kendini yediği,

kabullenişin sonsuz döngüsü!

Şimdi tanımlıyorum ölümü,

zamansızlığın zamanında

yegane istirahattir,

göz kapaklarına mıhlanan.