İnsanın Doğasına Dair

İnsan, doğası gereği oluşan bir durum karşısında kolaya kaçma eğilimindedir. Şayet bu durum kendisini öldürecek raddeye getirmiyorsa en berbat durumda bile sürüklenmeyi kabul eder. Çünkü aksini yapabilmek zordur. Eğer aksi durumu isteme gayretinde olursa onu bu gayrete iten sebep ölümün eşiğinde olmasıdır. Yaşama içgüdüsü öyle ağır basar ki, yaşamak için her şeyi feda edecek duruma gelir. Halbuki doğası gereği yaşamı boyunca mücadele edecek yapıda olması gerekir. Yaşadığı zamanın getirdiği ahlaki tutumlar, toplum davranışları ve farklılaşan iletişim gibi bilumum etkenler onun gerçek benliğini köreltir. Zayıflığı burada ortaya çıkar. Oluşan her durumda pes edip kendini yenilginin kucağına atan, zor yoldan öğrenmeyi kanıksamayan her insan, fiziken olmasa da aklen ölüm fermanını imzalar.