-

Daya uykulu başını, sevdiğim
İnsanca vefasız koluma,
Şehirler yorar bilirsin,
kaos besler damarlarımızı,
Zaman ve hastalıklar yok eder
Bizi bir deniz bir orman paklar.

Bir zaman sonra ineceğiz dipsiz burgaca,
ama kör talih korkutmuş,
düşüncelerimin keskinliği alıkoymuş,
şüpheden arta kalan,
baş ağrımın müsebbibiymiş.

Neyse ki bir bitkinlik, bir umma almış seni.
Şimdi upuzun çayırlarda,
kollarımda tan ağarıncaya kadar
Bırak uyusun bu canlı varlık
Ölümlü ama benim gözümde,

Tepeden tırnağa güzel.